AYHAN ÇİTİL: KANT OKUMALARI,SAF AKLIN ELEŞTİRİSİ 8. SEMİNER ÖZETİ

  1. Seminerin Amacı ve İçeriği
    Seminerin amacı, Kant’ın Saf Aklın Eleştirisi eserinin “Aşkınsal Estetik” bölümünü detaylı bir şekilde incelemektir. Seminer, uzay ve zamanın metafiziksel ve aşkınsal yönlerini tartışırken, Kant’ın bu kavramların bilgimizi nasıl şekillendirdiğini ve saf apriorinin nasıl işlerlik kazandığını açıklamayı hedeflemektedir. Seminerin odak noktası, Kant’ın uzay ve zaman kavramlarının hem deneyimsel hem de aşkınsal açıdan nasıl işlediğini açıklamaktır.
  2. Ana Temalar ve Başlıklar
  • Uzay ve Zamanın Aşkınsal Doğası
    Kant, uzay ve zamanın aşkınsal (transandantal) yapısını ele alarak, bu kavramların deneyimsel dünyamızın temel yapı taşları olduğunu savunur. Bu kavramlar, apriori bilgiler olarak bilinemeyen bir alanın sınırlarını çizer. Bu bölümde, Kant’ın zaman ve uzayın duyusal değil, saf görüler olarak nasıl algılandığı tartışılır.
  • Saf Apriori Bilgilerin Olanaklılığı
    Kant, saf apriori bilgilerin nasıl mümkün olduğunu, zaman ve uzayın apriori yapıların örnekleri olarak ele alır. Bu kavramlar, matematiksel doğruluğun ve zorunluluğun temellerini atar ve bilginin doğruluğuna dair kesinlik sağlar.
  • Geometri ve Matematiksel Bilgi
    Kant’ın uzay ve zamanın geometri ile olan ilişkisini, apriori bilgilere dayalı olarak sunduğu açıklamalara odaklanılır. Uzay ve zaman, matematiksel düşüncenin temeli olarak kabul edilir.
  • Eleştiriler ve Felsefi Eleştiriler
    Kant, zamanın ve uzayın aşkınsal idealliklerinin eleştirilerini, Leibniz ve Wolff gibi filozofların görüşlerine karşı dile getirir. Bu eleştiriler, zamanın kavramsal bir gerçeklik değil, deneysel bir zorunluluk olduğuna dair çıkarımları içerir.
  • Zamanın ve Uzayın Tezahürle İlişkisi
    Seminerde, zamanın ve uzayın sadece birer tezahürler olarak var olduğu ve kendiliklerinde bağımsız birer varlık olmadığı anlatılır. Kant, bu tezahürlerin sadece duyusal algılarla sınırlı olduğunu ve kesin bilgiyi sunmadığını savunur.
  • Tanrı ve Bilgi
    Seminerin sonlarında, Kant, Tanrı’nın bilgisinin insan bilgisinden farklı olduğunu savunarak, Tanrı’nın bilgisi ile insan bilgisini ayırt eden felsefi argümanlar geliştirir.
  1. Sonuç
    Seminer, Kant’ın zaman ve uzay anlayışını derinlemesine ele alarak, bu kavramların bilgimizin sınırlarını nasıl belirlediğini açıklar. Kant, uzay ve zamanın aşkınsal olarak zorunlu olduğunu, bu kavramların dışsal ve içsel duyusal algılarla şekillendiğini savunur. Seminerin sonunda, zamanın ve uzayın bilgiyi nasıl şekillendirdiği ve saf apriori yargıların olanaklılığına dair Kant’ın görüşleri bir bütün olarak değerlendirilir.

 

 

  1. Seminar Purpose and Content
    The purpose of the seminar is to thoroughly examine the “Transcendental Aesthetic” section of Kant’s Critique of Pure Reason. The seminar discusses the metaphysical and transcendental aspects of space and time, exploring how Kant explains the role of these concepts in shaping our knowledge and how pure aprioristic knowledge functions. The focus is on Kant’s discussion of how space and time operate both experientially and transcendently.
  2. Main Themes and Headings
  • The Transcendental Nature of Space and Time
    Kant argues that space and time are transcendental (a priori) concepts that form the fundamental building blocks of our experience. These concepts set the boundaries for an unknown realm and are not empirical but instead are perceived as pure intuitions. This section discusses how Kant views space and time as not being sensory, but rather as a priori forms.
  • The Possibility of Pure A Priori Knowledge
    Kant explains how pure a priori knowledge is possible, citing space and time as examples of a priori structures. These concepts lay the foundation for the necessity and certainty of mathematical truths and provide a basis for determining the validity of knowledge.
  • Geometry and Mathematical Knowledge
    Kant’s relationship between space and time and geometry is analyzed, emphasizing the role of a priori knowledge in understanding mathematical truths. Space and time are considered the foundation for mathematical thought.
  • Critiques and Philosophical Objections
    Kant addresses criticisms of his ideas on the transcendental nature of space and time, responding to philosophers like Leibniz and Wolff. These critiques argue that space and time are not conceptual realities but are necessary conditions for experience.
  • The Relationship Between Time, Space, and Phenomenality
    The seminar discusses how space and time are merely phenomena and do not exist independently as entities. Kant argues that these phenomena are limited to sensory perception and do not provide definitive knowledge.
  • God and Knowledge
    Toward the end of the seminar, Kant distinguishes between divine knowledge and human knowledge, presenting philosophical arguments about the difference between them.
  1. Conclusion
    The seminar provides a detailed analysis of Kant’s understanding of space and time, showing how these concepts define the boundaries of our knowledge. Kant asserts that space and time are transcendental necessities and that these concepts are limited to external and internal sensory perception, shaping how we understand knowledge. The seminar concludes with an overall assessment of Kant’s views on the transcendental nature of space and time and the possibility of pure a priori judgments.