DURSUN ALİ AYKIT, DİNLER TARİHİ OKUMALARI:HRİSTİYANLIK 12. SEMİNER ÖZETİ
Bu seminer, Hristiyanlığın geç antik dönemdeki kritik teolojik tartışmalarına ve kurumsallaşmasına odaklanmaktadır. Özellikle Efes (431) ve Kadıköy (451) konsillerinin tartışmaları, Hristiyanlığın temel doktrinlerini şekillendiren ayrışmaları ortaya koymaktadır. Ayrıca, manastır yaşamının Batı ve Doğu’da nasıl farklılaştığı, Nestorius ve Cyril gibi isimler üzerinden tartışılmıştır.
Ana Temalar
- Mistisizmin Doğu ve Batı’daki Gelişimi
- Mısır ve Suriye, erken Hristiyan mistisizminin merkezleridir. John Cassian, Mısır’da geçirdiği 15 yıl boyunca asketik yaşamı öğrenmiş, ancak Batı’nın bu formatı kabul edemeyeceğini düşünerek daha ılımlı bir manastır modeli geliştirmiştir.
- Cassian’ın çalışmaları, Batı’daki manastır hayatının temellerini atmış, özellikle Benedikt’in daha sistematik kuralları bu mirası taşımıştır.
- Efes ve Kadıköy Konsilleri
- Efes Konsili (431), Meryem’in “Tanrı Annesi” (Theotokos) unvanını onaylayarak Nestorius’un iki tabiat görüşünü (Diyofizitlik) reddetmiştir.
- Kadıköy Konsili (451) ise Diyofizit görüşü benimseyerek monofizitlik ve miyafizitlik gibi doktrinleri dışlamış, Hristiyanlığın kurumsal yapısını güçlendirmiştir.
- Diyofizitlik, Monofizitlik ve Miyafizitlik Tartışmaları
- Diyofizitlik: İsa’nın insani ve tanrısal tabiatlarının ayrı olduğunu savunur. Nestorius bu görüşün temsilcisidir.
- Monofizitlik: İsa’nın insani tabiatının tanrısal tabiat içinde eridiğini ileri sürer.
- Miyafizitlik: İsa’da birleşmiş bir tanrısal ve insani tabiat olduğunu savunur. Efes Konsili, miyafizit görüşe yakın bir doktrin benimsemiştir.
- Manastır Hayatında Benedikt ve Cassian
- Benedikt, Batı tipi manastır yaşamını şekillendirmiş, özellikle “ora et labora” (çalışmak ibadettir) ilkesiyle keşişlerin hem bedensel hem de entelektüel faaliyetlerde bulunmasını sağlamıştır.
- Cassian’ın daha esnek prototipleri, Benedikt’in kurallarına temel oluşturmuştur.
- Konsillerin Uzun Dönem Etkileri
- Kadıköy Konsili, Hristiyan kilisesinde derin ayrışmalara neden olmuş, Süryaniler, Ermeniler ve Kıptiler gibi grupların bu kararlara karşı çıkmasına yol açmıştır.
- Batı Roma’nın çöküşü ve Kilise’nin güçlenmesi, bu ayrışmaların etkisini derinleştirmiştir.
Sonuç
Seminer, Hristiyanlıkta teolojik ve kurumsal ayrışmaların tarihsel etkilerini detaylandırmaktadır. Mistisizm, manastır yaşamı ve konsiller, Batı ve Doğu Hristiyanlıkları arasındaki temel farklılıkları açıklayan kilit unsurlar olarak öne çıkmaktadır.
This seminar focuses on the critical theological debates and institutional developments of Christianity during the late antiquity period. The discussions include the pivotal decisions of the Councils of Ephesus (431) and Chalcedon (451), which shaped foundational Christian doctrines. The seminar also examines the evolution of monasticism in the East and West, highlighting figures like Nestorius, Cyril, John Cassian, and Benedict.
Key Themes
- The Development of Mysticism in the East and West
- Egypt and Syria were the hubs of early Christian mysticism. John Cassian, after spending 15 years in Egypt learning ascetic practices, concluded that the strict Eastern monastic model would not suit the West.
- Cassian’s adaptations laid the groundwork for Western monasticism, which Benedict later systematized with more structured rules.
- The Councils of Ephesus and Chalcedon
- The Council of Ephesus (431) affirmed Mary’s title as “Theotokos” (Mother of God) and rejected Nestorius’s dyophysite (two-nature) doctrine.
- The Council of Chalcedon (451) upheld dyophysitism while rejecting monophysitism and miaphysitism, solidifying the institutional structure of Christianity.
- Dyophysitism, Monophysitism, and Miaphysitism
- Dyophysitism: Advocates the distinct separation of Jesus’s human and divine natures. Nestorius was its leading proponent.
- Monophysitism: Claims that Jesus’s human nature was absorbed into his divine nature.
- Miaphysitism: Argues for a unified divine and human nature in Jesus. The Council of Ephesus leaned toward miaphysitism in its doctrinal decisions.
- Benedict and Cassian in Monastic Life
- Benedict shaped Western monastic life with the principle of ora et labora (work is worship), encouraging monks to engage in both physical and intellectual activities.
- Cassian’s more flexible prototypes served as a foundation for Benedict’s rules.
- Long-Term Impacts of the Councils
- The Council of Chalcedon caused significant schisms within Christianity, leading to the separation of groups such as the Syrians, Armenians, and Copts, who rejected its decisions.
- The collapse of the Western Roman Empire and the rise of the Church’s authority exacerbated these divisions.
Conclusion
The seminar highlights the historical significance of theological and institutional splits within Christianity. Mysticism, monastic practices, and ecumenical councils emerge as critical elements in understanding the differences between Eastern and Western Christianity.